توضیحات کامل :

ترجمه مقاله رژیم غذایی گیاهی مقاومت به انسولین و گرهای استرس اکسیداتیو   را بیشتر از رژیم غذایی معمولی در افراد مبتلا به دیابت نوع 2 بهبود می بخشد .  در 17 صفحه فارسی ورد قابل ویرایش با فرمت doc به همراه اصل مقاله انگلیسی

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

عنوان فارسی :

 

رژیم غذایی گیاهی مقاومت به انسولین و گرهای استرس اکسیداتیو   را بیشتر از رژیم غذایی معمولی در افراد مبتلا به دیابت نوع 2 بهبود می بخشد .

 

عنوان انگلیسی :

 

 

 

Vegetarian diet improves insulin resistance and oxidative stress markers more than conventional diet in subjects with Type 2 diabetes

 

 

 

تعداد صفحات فارسی : 17 صفحه ورد قابل ویرایش

 

 

 

سطح ترجمه : متوسط

 

 

 

شناسه کالا : brq

 

 

 

دانلود رایگان مقاله انگلیسی : http://ofmas.ir/dlpaper/brq.pdf

 

 

 

دانلود ترجمه فارسی مقاله : بلافاصله پس از پرداخت آنلاین 13 هزار و 500 تومان قادر به دانلود خواهید بود .

 

 

 

 

 

 

 

بخشی از ترجمه :

 

 

 

 

 

 

 

چکیده
هدف : هدف از این مطالعه مقایسه اثرات رژیم های غذایی دیابتی گیاهی و معمولی کالری محدود به تنهایی و در ترکیب با ورزش بر مقاومت به انسولین، چربی احشایی وشاخصهای استرس اکسیداتیو در افراد مبتلا به دیابت نوع 2  می باشد .
مواد و روش ها :  24 هفته به طور  تصادفی و باز در  طراحی موازی مورد استفاده قرار گرفت. هفتاد و چهار بیمار  مبتلا به دیابت نوع 2 به طور تصادفی ، در  دو گروه تجربی (N = 37) قراغر گرفتند ، که رژیم گیاهخواری دریافت کرده  و گروه شاهد (n = 37) مربوط  به رژیم غذایی دیابتی معمول  خواهد بود . هر دو رژیم غذایی، کالری محدود (-500 کیلو کالری / روز) isocaloric بوده اند . همه وعده های غذایی در طول مطالعه ارائه شد. دوم 12 هفته از رژیم غذایی با ورزش آئروبیک ترکیب شدند. شرکت کنندگان در ابتدا 12 هفته و 24 هفته مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج اولیه عبارت بودند از: حساسیت به انسولین اندازه گیری شده توسط گیره isoglycemic hyperinsulinemic می باشد .  حجم چربی احشایی و زیر جلدی اندازه گیری شده توسط تصویربرداری رزونانس مغناطیسیو استرس اکسیداتیو ناشی از مواد واکنش اسید تیوباربیتوریک اندازه گیری شد. تجزیه و تحلیل توسط قصد درمان بودند.
نمایش نتایج: از چهل و سه درصد از شرکت کنندگان در گروه تجربی و 5 درصد از شرکت کنندگان در گروه شاهد دارو دیابت (P <0.001) کاهش می یابد. وزن بدن در گروه تجربی نسبت به گروه کنترل [-6.2 کیلوگرم کاهش یافت (95٪ CI -6.6to-5.3) در مقابل 3.2 کیلوگرم-(95٪ CI -3.7 به 2.5). گروه تعامل X timeP = 0.001] می باشد . افزایش حساسیت به انسولین در گروه تجربی به طور معنیداری بیشتر از گروه کنترل [30٪ (95٪ CI 24.5-39) در مقابل 20٪ (95٪ CI 14-25)، P = 0.04] می باشد . کاهش چربی احشایی و زیر جلدی هر دو در گروه تجربی نسبت به گروه کنترل (= به ترتیب 0.007 P و 0.02 = P،) می باشد . آدیپونکتین پلاسما افزایش یافته است (P = 0.02) و لپتین کاهش (0.02 = P)  را در گروه آزمون، بدون تغییر در گروه شاهد خواهد داشت . ویتامین C، سوپراکسید دیسموتاز و کاهش گلوتاتیون در گروه تجربی افزایش یافته است (P = 0.002، P <0.001 و P = 0.02). تفاوت بین دو گروه پس علاوه بر این ورزش می باشد . تغییرات در حساسیت به انسولین وشاخصهای استرس اکسیداتیو آنزیمی با تغییر در چربی احشایی در ارتباط است.
نتیجه گیری رژیم گیاهخواری کالری محدود ظرفیت بیشتری برای بهبود حساسیت به انسولین در مقایسه با یک رژیم غذایی دیابتی مرسوم در طی 24 هفته بود. از دست دادن بیشتر چربی احشایی و بهبود در غلظت adipokines وشاخصهای استرس اکسیداتیو با این رژیم غذایی ممکن است مسئول برای کاهش مقاومت به انسولین باشد . علاوه بر این از تمرین ورزشی بیشتر نتایج بهبود یافته با رژیم گیاهخواری افزوده شده است.





 

 

 

 

Abstract

 

 

 

AIMS:

The aim of this study was to compare the effects of calorie-restricted vegetarian and conventional diabetic diets alone and in combination with exercise on insulin resistance, visceral fat and oxidative stress markers in subjects with Type 2 diabetes.
METHODS:

A 24-week, randomized, open, parallel design was used. Seventy-four patients with Type 2 diabetes were randomly assigned to either the experimental group (n = 37), which received a vegetarian diet, or the control group (n = 37), which received a conventional diabetic diet. Both diets were isocaloric, calorie restricted (-500 kcal/day). All meals during the study were provided. The second 12 weeks of the diet were combined with aerobic exercise. Participants were examined at baseline, 12 weeks and 24 weeks. Primary outcomes were: insulin sensitivity measured by hyperinsulinaemic isoglycaemic clamp; volume of visceral and subcutaneous fat measured by magnetic resonance imaging; and oxidative stress measured by thiobarbituric acid reactive substances. Analyses were by intention to treat.
RESULTS:

Forty-three per cent of participants in the experimental group and 5% of participants in the control group reduced diabetes medication (P < 0.001). Body weight decreased more in the experimental group than in the control group [-6.2 kg (95% CI -6.6 to -5.3) vs. -3.2 kg (95% CI -3.7 to -2.5); interaction group × time P = 0.001]. An increase in insulin sensitivity was significantly greater in the experimental group than in the control group [30% (95% CI 24.5-39) vs. 20% (95% CI 14-25), P = 0.04]. A reduction in both visceral and subcutaneous fat was greater in the experimental group than in the control group (P = 0.007 and P = 0.02, respectively). Plasma adiponectin increased (P = 0.02) and leptin decreased (P = 0.02) in the experimental group, with no change in the control group. Vitamin C, superoxide dismutase and reduced glutathione increased in the experimental group (P = 0.002, P < 0.001 and P = 0.02, respectively). Differences between groups were greater after the addition of exercise training. Changes in insulin sensitivity and enzymatic oxidative stress markers correlated with changes in visceral fat.
CONCLUSIONS:

A calorie-restricted vegetarian diet had greater capacity to improve insulin sensitivity compared with a conventional diabetic diet over 24 weeks. The greater loss of visceral fat and improvements in plasma concentrations of adipokines and oxidative stress markers with this diet may be responsible for the reduction of insulin resistance. The addition of exercise training further augmented the improved outcomes with the vegetarian diet.